Romańska wieża Stolper – znana także jako Grützpott – góruje nad Stolpe, dzielnicą Angermünde i stanowi jej symbol i znak rozpoznawczy. Zbudowana w XIII wieku, była świadkiem wielu terytorialnych konfliktów i często zmieniała właścicieli. Po rzetelnym zabezpieczeniu i koniecznym remoncie, w 2008 roku została udostępniona do zwiedzania. Wieżę można obejrzeć samodzielnie lub z przewodnikiem.
Kluczowe informacje
Wieża Stolper słynie jako najgrubsza wieża obronna w Niemczech – wynika to z okazałości jej ścian, które mają aż 18 metrów grubości! Na górne kondygnacje wieży można się wspiąć po spiralnych zewnętrznych schodach. Do zwiedzania udostępniono kilka sal, a także głęboki loch o pięknym żebrowanym sklepieniu. Znajdziemy tu wystawę informującą o powstaniu wieży, jej historii, a także dziejach miasta.
POŁOŻENIE
Angermünde, Meklemburgia Pomorze Przednie
CZAS ZWIEDZANIA
2 – 4 godziny
TRANSPORT
rower, samochód, pociąg
PRZEZNACZENIE
historia, relaks
Stolper Turm jest pozostałością założenia zamkowego z murem kurtynowym i wieżą bramną, które się nie zachowały. Dolna część wieży jest wzniesiona z głazów i trzech warstw piaskowca. Na szczycie wieży znajduje się platforma widokowa, z której roztacza się wspaniała panorama Parku Narodowego Dolnej Odry. Otwór w dachu wieży jest zabezpieczony, aby zwiedzający mogli zajrzeć do środka.
Szczypta historii
Uznaje się, że Stolper Turm zbudowali Duńczycy, pod których panowaniem ówcześnie znajdowało się Księstwo Pomorskie. Świadczy o tym także sposób wzniesienia wieży, nieznany i niespotykany w innych rejonach Pomorza. Mur ceglany jest bardzo spoisty, cegły wykonane niezwykle precyzyjnie i połączone nietypową techniką. Fundamenty wieży sięgają 10m w głąb ziemi. Około 1250 roku okolica przeszła w posiadanie Askanów. Zamek stał się siedzibą komornika margrabiów brandenburskich i nosił nazwę terra Stolpensis, a u jego podnóża rozwinęło się miasto.
Zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk, był na zmianę własnością Księstwa Pomorskiego i Brandenburgii, a potem Rzeszy Niemieckiej. W 1917 był poważnie uszkodzony w pożarze, ale został odrestaurowany. Pod koniec II wojny światowej w 1945 roku wieża została trzykrotnie trafiona ogniem artylerii sowieckiej. Pożar został ugaszony, a wieża nie uległa prawie żadnym uszkodzeniom. Dziury po kulach są wyraźnie widoczne w pobliżu pierwszego wejścia oraz w fundamencie z piaskowca.
Istotne drobiazgi
Stolper Turm stanowi piękny landmark okolicy i punkt wobec którego można się orientować w czasie rowerowych wycieczek. Okolica jest opleciona gęstą siecią ścieżek rowerowych i zaprasza do aktywnego spędzania czasu.
- godziny otwarcia:
kwiecień-wrzesień codziennie z wyjątkiem poniedziałków 13:00-17:00 - ceny biletów: normalny 2,50 EUR, do 16 roku życia wstęp bezpłatny
- www: www.angermuende-tourismus.de
- email: info@angermuende-tourismus.de — telefon: +49 (0) 33 31 29 76 60
Legenda głosi, że wiele wieków temu w zamku mieszkał baron-rozbójnik Tiloff, który napadał na kupców, wędrujących przez jego ziemię. Pewnego dnia dostrzegł kupca ze Śląska, który niósł pełen worek pieniędzy. Rycerz zaatakował go obnażonym mieczem, ale kupiec miał już pistolet naładowany srebrnym guzikiem z sukni żony. Guzik przeszył serce rycerza, a przerażeni giermkowie uciekli do zamku.
Wieść o śmierci znienawidzonego Tiloffa rozeszła się po okolicy i wieśniacy zbiegli się, aby zniszczyć znienawidzony zamek. Obrońcy rzucali w napastników wszystkim, co mieli pod ręką, a gdy skończył im się amunicja, zaczęli wylewać na nich przygotowaną na śniadanie owsiankę. Spadła ona na kowala Stolpera, który orzekłszy, że „Grützpott (garnek z kaszą) wkrótce się wyczerpie” – rozbił żelazną kratą drewniane drzwi do wieży. Taki był koniec gniazda zbójców, a wieża zyskała przydomek Grützpott.
- doskonałe miejsce dla miłośników natury i historii
- piękny i rozległy widok
- historyczne otoczenie
- relaks na łonie przyrody
Wieża została wpisana do rejestru zabytków w 1956 roku i aż do 1990 roku pozostała w zasadzie nietknięta. Niestety pierwszy inwestor próbował oczyścić wieżę niewłaściwymi środkami i bez poszanowania procedur archeologicznych, co spowodowało przyśpieszone niszczenie wieży. Inwestor uciekł a wieżę udało się uratować przed całkowitą degradacją. Podczas renowacji eksperci wzmocnili mur pierścieniowy i w niektórych miejscach dodali trochę cegieł. Wnętrze w dużej mierze pozostawiono w stanie nienaruszonym, aby zachować jego charakter.
